خیر، دقیقاً برعکس طبق مطالعات زیادی مصرف مقادیر بالای ویتامین D، با زمین خوردن در افراد مسن مرتبط بوده است.
در افراد مسن «زمین خوردن» یک خطر جدی و مهم است که بعد از ۶۰ سالگی شروع به افزایش می‌کند و در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ بسیار بیشتر می‌شود. نزدیک به یک سوم زنان مسن حداقل یکبار در سال زمین می‌خورن و اگر در سال یک زمین خوردن داشته باشند، این نشانی از زمین خوردن بیشتر در سال‌های آتی است.
از آنجا که آسیب‌ها و ترس زمین خوردن در سالمندان فعالیت‌ها رفتارهای اجتماعی آنها را محدود می‌کند، ویتامین D به عنوان یک عنصر پیشگیری کننده بررسی شد.
یک تحقیق که توسط محققان استرالیایی انجام شد نشان داد دوزدهای تک سالانهی بسیار بالا ( 000/500 بین‌الملل و ویتامین دی 3) طی ۳ سال خطر زمین خوردن را افزایش داد.
یک مطالعهی دیگر نشان داد که یک منحنی U شکل در مصرف ویتامین D و کاهش خطر زمین خوردن وجود دارد یعنی وقتی افراد دوز کم (۸۰۰-۴۰۰) مصرف می‌کنند تأثیری در زمین خوردن ندارد اما وقتی به مقدار متوسط (UI ۳۲۰۰-۱۶۰۰) می‌رسند خطر زمین خوردن بسیار کاهش می‌یابد اما دوزهای بسیار بالا (۴۸۰۰-0400) خطر زمین خوردن را افزایش می‌دهد.
مطالعه دیگری بیان می‌کند تا وقتی اطلاعات ایمنی کافی به دست نیاید مصرف ویتامین D روزانه نباید از ۳000UI تجاوز کند (سطح سرم ۴۰-۴۵ نانوگرم در میلی‌لیتر)
در ایالات متحده استفاده از ویتامین D به عنوان یک توصیه برای پیشگیری از خطر زمین خوردن استفاده نمی‌شود آنها بیان می‌کنند ورزش می‌تواند خطر زمین خوردن را در افراد مسن تا حد زیادی کاهش دهد.
منبع:PMID/20460620/,PMID/28323044/,PMID/27494391
