کتوژنیک چیست ؟

 رژیم کتوژنیک مصرف کربوهیدرات (کربوهیدرات ها انواع مختلفی دارد که ما در مقاله ای جداگانه به طور کامل آنها را توضیح میدهیم اما به طور خلاصه کربوهیدرات در غذاهایی مثل برنج، ماکارونی، سیب زمینی، غلات، شیرینی ها و...به مقدار زیادی وجود دارد) را به کمتر از ۵۰ گرم در روز محدود می‌کنند و از این طریق می‌تواند مصرف غذاهایی که بسیار خوش طعم هستند و کالری بسیار بالایی دارند مانند انواع شیرینی ها را محدود کند با این وجود اکثر آزمایش ها و تحقیقات علمی نشان می دهند که رژیم کتوژنیک مزیت کاهش وزن خیلی بالاتری به نسبتهای رژیم‌هایی با کربوهیدرات بالاتر ندارد (در صورت بکسان بودن کالری دریافتی)؛ اگرچه نتایج فردی بسیار متفاوت است ممکن است هر شخص نتیجه مستقل از شخص دیگری بگیرد. نشان داده شده که کتوژنیک پتانسیل درمانی برای طیف گسترده ای از شرایط سلامتی را دارد.

 کتوژنیک  چه تفاوتی با رژیم‌های کم‌ کربوهیدرات دارد؟

 مطالعات علمی رژیم هایی با کمتر از ۵۰ گرم کربوهیدرات را به عنوان کتوژنیک و بین ۵۰ تا ۱۵۰ گرم را به عنوان کم کربوهیدرات میشناسند هنگامی که شما کمتر از ۵۰ گرم در روز کربوهیدرات دریافت می کنید بدن شما شروع به تولید سطوح بالایی از "کتون بادی" ها می کند این کتون بادی ها هنگام تجزیه چربی ها تولید می شوند و به عنوان سوختی جدید برای سلول های وابسته به گلوکز(همانطور که گفتیم کربوهیدرات ها انواع مختلفی دارند که شامل مونوساکاریدها، دی ساکاریدها و پلی ساکارید ها میشود که گلوکز یک مونوساکارید و قند ساده است و به عنوان سوخت در سلول های بدن از آن استفاده میشود) که در طول رژیم کتوژنیک با کمبود گلوکز مواجه هستند استفاده می شود.

فواید کتوژنیک برای سلامتی:

 تاثیر رژیم کتوژنیک روی سلامتی اصلا مطرح نیست. مغز و سیستم عصبی شما به طور معمول با گلوکز کار می‌کند و استفاده از کتون بادی ها به عنوان منبع انرژی یک شرایط کاملاً جدید برای این سلول هاست که طبق مقالات علمی احتمالاً فواید زیادی را به همراه دارد. بیماری اصلی که با کتوژنیک مورد مطالعه قرار گرفته صرع است اما تحقیقات بیشتری در مورد بیماری ها و وضعیت های دیگر در حال انجام است. گفته می شود که کتوژنیک بیشتر از سایر رژیم های لاغری باعث کاهش وزن می شود اما با توجه به یک متاآنالیز( متاآنالیز ها تحلیل های آماری هستند که نتایج چندین مطالعه علمی در مورد یک زمینه را بررسی می‌کنند و به یک نتیجه میرسد) که در آن ۳۲ مطالعه را مورد بررسی قرار داد که در این مطالعه از سطوح مختلف کربوهیدرات برای رژیم لاغری استفاده شده بود. با وجود این که شواهد کمی متفاوت است اما این متاآنالیز نتیجه‌گیری می‌کند که کاهش وزن در رژیم کتوژنیک با دیگر رژیم ها در صورت یکسان بودن کالری دریافتی تفاوت چندانی ندارد؛ اما باید توجه کرد که کتوژنیک مزایای دیگری مانند احساس سیری بیشتر در طول رژیم را دارد که این موضوع باعث می‌شود کالری کمتری در طول روز دریافت شود و در نتیجه باعث لاغری و کاهش وزن بیشتر می‌شود اما در شرایط کالری برابر تحقیقات علمی مانند متا آنالیز گفته شده در بالا می گویند کاهش وزن رژیم کتوژنیک با دیگر ررژیم ها یکسان است و اما نکته دیگر در مورد رژیم کتوژنیک این است که اجتناب از برخی غذاهای فرآوری شده که حاوی کربوهیدرات هستند(غذاهای حاوی کربوهیدرات نه خود کربوهیدرات) مانند شیرینی ها از فوایدی است که در این رژیم از آن بهره می برید.

 آیا خطراتی هم برای کتوژنیک وجود دارد؟

 سه دلیل وجود دارد که گفته می‌شود ممکن است کتو کاملا ایمن نباشد که ما هر سه دلیل را به طور کامل بررسی می‌کنیم:
 ۱. دلیل اولی که مطرح می‌شود این است که «سطوح بالای کتون ها که گفته شد در طول رژیم کتوژنیک تولید می شود خطرناک است» اما این مطلب کاملاً درست نیست چرا که کتواسیدوز(سطوح بالایی کتونها که خطرناک است و معمولاً به دلیل دیابت ایجاد میشود) در طول یک رژیم کتوژنیک رخ نمی دهد در واقع سطح کتون ها در رژیم کتوژنیک بسیار پایین‌تر از سطوح خطرناک است که به نظر نمی رسد کتو اسیدوز بدون یک مشکل جدی پزشکی رخ بدهد و تاکنون در مورد رژیم کتوژنیک با مدت زمان دوسال ماندن در این رژیم، موردی از کتواسیدوز گزارش نشده است.با این وجود تنها مورد کتو اسیدوز در یک بیمار غیر دیابتی در سال ۲۰۱۵ در یک زن شیرده با رژیم کتوژنیک گزارش شد.
  کتون بادی ها به دلیل ماهیت خود اسیدی هستند که PH خون ما توسط کلیه ها و ریه ها به خوبی تنظیم می شود و نگرانی از این بابت وجود ندارد و حتی مبتوان از مزایای سلامتی این کتون ها استفاده کرد، هرچند در حالت تئوری ممکن است آسیب جزئی برای اسیدوز بسیار خفیف وجود داشته باشد (توجه کنید در حالت تئوری) که مطالعات و تحقیقات علمی اثر نامطلوب تولید کتون به صورت مداوم را تاکنون گزارش ندادند.

۲.  دلیل دوم که مطرح می‌شود این است که «عدم مصرف کربوهیدرات یا مصرف کربوهیدرات در بلندمدت خطرناک است» اما این مورد هم درست نیست زیرا کربوهیدرات یک ماده مغذی ضروری نیست، بدن شما می تواند هر آنچه که برای زنده ماندن نیاز دارد توسط فرایندی به نام گلوکونئوژنز ،بدون خوردن غذا یا نوشیدنی، تولید کند. هیچ مطالعه علمی برای تاثیر بلند مدت مصرف کم کربوهیدرات در ۵-۱۰ سال یا بیشتر وجود ندارد و یا اینکه رژیم کتوژنیک تاثیر منفی بر روی ژنوتیپ های خاص دارد یا خیر.

۳.  در نهایت سومین دلیلی که برای مضر بودن رژیم کتوژنیک مطرح می‌شود این است که «در این رژیم اکثر غذاها از منابع حیوانی هستند و اغلب رژیم‌های کتو حاوی محصولات حیوانی بسیار بالایی هستند» اما آنچه ما از علم موجود میدانیم شواهد در مورد محصولات حیوانی بسیار متفاوت است و تایید یا رد این مورد با یک کلمه کار دشواری است. که میتوانیم بگوییم با توجه به محصول حیوانی مورد نظر پاسخ ها متفاوت است.

به طور مثال مصرف ماهی در تحقیقات علمی نشان داده شده است باعث بهبود سلامتی و طول عمر می شود( هرچند به اندازه کم). با وجود اینکه تحقیقات علمی مستقیم در مورد غذاها به اندازه کافی نیست برای همین باید به دنبال شواهد ناقص که به طور قطعی تایید علمی نشده بگردیم. در مطالعات آینده‌نگر(مطالعاتی که به طور مستقیم انجام نشده و به صورت مشاهده ای انجام میشود) گوشت قرمز فرآوری شده همبستگی با مرگ و میر و برخی بیماری‌ها دارد( توجه کنید همبستگی، به معنای دلیل نیست بلکه صرفا ارتباط دو تا پدیده را بیان میکند که میتواند این ارتباط درست یا کاملا غلط باشد) و از طرفی گوشت قرمز فرآوری نشده اغلب همبستگی خیلی پایین یا اصلاً همبستگی نداشته است. تخم مرغ هم اغلب ارتباط ناچیزی با بیماری‌ها داشته است.

 متاآنالیزها در بازه های زمانی متفاوت(میان مدت و بلند مدت) نتیجه گیریهای متفاوتی را هم ارائه دادند. یا بعضا مطالعاتی حذف و مطالعات دیگری اضافه شده‌اند و یا برخی عوامل دیگر باعث این نتیجه گیری های متفاوت شده است. چرا که برخی از مطالعات توسط کسانی که منفعت مالی می برند مانند صنایع گوشت گاو و یا تخم مرغ تامین مالی می‌شوند که احتمال سوگیری(منظور از سوگیری، نتیجه گیری به نفع یک طرف است) را بالا می‌برد؛ اما سایر مطالعات که شرکت های غیرصنعتی بودجه‌های آنها را تامین می کنند تمایل دارند عمده ضرر را، ناشی از گوشت و مواد غذایی فراوری شده بدانند و گوشت‌های فرآوری نشده را بسته به میزان مصرف تایید می‌کنند. با توجه به این سوگیری ها، نتیجه گیری در این مورد را دشوار میکند و ما هم پاسخ این سوال را همچنان باز میگذاریم.

 تاریخچه رژیم کتوژنیک:

 انسان ها همیشه از کتون ها به عنوان سوخت استفاده می کنند. حتی اگر هرگز رژیم کتوژنیک نگرفته‌اید، نیز از کتون ها به عنوان سوخت استفاده کردید. اما چگونه؟ شما پس از یک دوره کوتاه غذا نخوردن یا روزه‌داری مانند ماه رمضان یا خواب شبانه، در بدن شما این کتون ها را در سطح پایینی به وجود می آیند. در یک بازه خواب ۸ ساعته، کتونها ۲ تا ۶ درصد انرژی مورد نیاز بدن شما را تامین می‌کنند که اگر این تایم غذا نخوردن یا روزه‌داری به سه یا چهار روز برسد این میزان کتون ها از ۲ تا ۶ درصد به ۳۰ تا ۴۰ درصد افزایش پیدا میکند. تاریخچه رسمی کتوژنیک به سال ۱۹۲۰ به عنوان یک درمان برای بیماری صرع برمی گردد اگر چه خود کتون بادی ها اولین بار در اواسط ۱۸۰۰، در ادرار بیماران مبتلا به دیابت کشف شد. از اواسط قرن بیستم به بعد رژیم کتوژنیک درصد بسیار کمی به عنوان درمانی برای صرع استفاده می‌شد اما اوایل قرن ۲۱ بود که رژیم کتوژنیک دوباره به عنوان رژیم اصلاح شده انکینز این بار برای درمان تشنج های غیر قابل درمان استفاده میشد.

چگونه و چه زمانی میتوانیم از کتون ها به عنوان سوخت در بدن استفاده کنیم؟

1.  اولین و ساده ترین راه افزایش تولید کتون‌ها روزه گرفتن یا فستینگ است چرا که ذخایر گلیکوژن( گلوکز ذخیره شده در بدن موجودات) بدن شما را کاهش میدهد و در نتیجه همانطور که گفته شد در صورت کمبود گلوکز به عنوان سوخت، کتون ها تولید میشوند.
2.  رژیم‌ کتوژنیک به دلیل مصرف کم کربوهیدرات باعث تولید مداوم کتون ها می شود(که به این حالت کتوسیس گفته میشود) رژیم کتوژنیک را میتوان با مصرف روغن MCT تکمیل کرد که باعث بالا رفتن بیشتر سطوح کتون ها می شود، همچنین خوب است بدانید که رژیم کتوژنیک با استفاده از MCT و مصرف کربوهیدرات کمی بالاتر برای درمان صرع استفاده می شود
3.  سومین راه، ورزش بسیار طولانی مدت است که منجر به افزایش تولید کتون‌ها می شود به خصوص اگر رژیم غذایی کم کربوهیدرات دارید.
4. البته راه چهارم به عنوان یک راه عملی برای بالا بردن سطوح کتون نیست بلکه یک شرایط بیماری است، دیابت می تواند منجر به افزایش سطوح کتون‌ها شود که این افزایش کتون ها نه تنها در افراد دیابتی وابسته به انسولین اتفاق میافتد بلکه در افراد دیابتی نوع دو غیر وابسته به انسولین نیز وجود دارد حتی اگر شخصی هنوز به دیابت مبتلا نیست سطوح بالای کتون در بدن فرد می تواند ابتلا به دیابت در آینده را پیش بینی کند.
5. استفاده از مکمل های کتون یعنی( کتون اگزوژن) یا مصرف سطوح بالای روغن نارگیل که حاوی تری گلیسیرید زنجیره متوسط است و می‌تواند به کتون ها تجزیه شود و سطح کتون ها را حتی اگر مصرف کربوهیدرات رژیمی خیلی پایین نیست افزایش دهد

 برخی از گروه‌های غذایی به دلیل دارا بودن کربوهیدرات مانند غلات نمی توانند در کتوژنیک گنجانده شوند اما گروه‌های دیگر را میتوان بدون محدودیت مصرف کرد مانند محصولات حیوانی (به غیر از عسل) بسیاری از انواع غذاها مانند میوه ها به صورت محدود و کنترل شده هم میتوان مصرف کرد و لبنیات هم در سطح متوسط قرار می گیرند. توجه کنید مصرف کربوهیدرات بالا می‌تواند باعث شود از کتوسیس(حالت تولید کتون ها به عنوان سوخت در شرایط کمبود گلوکز در بدن) خارج شده و دیگر رژیم کتوژنیک نباشید.

رعایت رژیم غذایی در کتوژنیک:

 توجه کنید کتوژنیک، در صورتی می‌تواند بسیار موثر واقع شود که بتوانید آن را حفظ کنید. کتوی منظم و کنترل شده بسیار خوب است اما اگر به صورت رژیم یویو در بیاید( یعنی دائما از رژیم خارج شده و دوباره رژیم بگیرید) و یا مصرف کربوهیدرات بالاتر از محدوده این رژیم باشد اصلاً خوب نیست‌. افرادی که رژیم کتوژنیک میگیرند هنگامی که کالری شماری نمی‌کنند یا برای انتخاب غذا آزاد هستند (به طور کلی غذای خود را چک نمیکنند) نسبت به افرادی که رژیم کربوهیدرات بالاتر می گیرند به طور خودکار کمتر غذا می خورند این یکی از ویژگی های فوق العاده رژیم کتوژنیک است که باعث می‌شود شما احساس سیری بیشتری داشته باشید و به راحتی کمتر غذا بخورید، در نتیجه به رژیم پایبند بمانید.

اما در مطالعات انجام شده، در رژیم های مختلف که میزان پایبندی به رژیم را بررسی می‌کنند با وجود سیری که شما در کتوژنیک و حالت کتوسیس احساس می‌کنید میزان پایبندی افراد در این رژیم با رژیم های دیگر تفاوت چندانی ندارد و تقریباً هر دو ۲۴ درصد است، یعنی ۲۴ درصد افراد در طول رژیم به تغذیه خود پایبند می ماندند(احتمالا دلیل آن گرسنگی در طول رژیم نیست و بخاطر محدودیت های غذایی مثل منع مصرف کربوهیدرات در طول رژیم است و باعث میشود افراد به دلیل عادت به مصرف کربوهیدرات، مجدد مصرف کربوهیدرات را افزایش دهند).مطالعات نشان می‌دهد بقیه افراد به مرور زمان مصرف کربوهیدرات خودشان را افزایش داده و از حالت کتوسیس خارج می شوند. هرچند که مطالعات تفاوت های فردی را به طور دقیق نشان نمی‌دهد چرا که برخی افراد کاملاً به رژیم پایبند می مانند و برخی دیگر از مسیر خارج می شوند و اگر شما تصمیم به گرفتن رژیم کتوژنیک دارید سعی کنید از این موهبت سیری بیشتر در طول این رژیم استفاده کرده و جزء ۲۴ درصد پایبند به رژیم باشید.

تحقیق دیگری هم که در این زمینه انجام شده نشان می‌دهد در مدت دو سال گروهی در رژیم کتوژنیک بودند میزان خروج از رژیم آنها ۳۵ درصد بود و برای گروه دیگر(گروه کنترل، این گروه در اکثر آزمایش ها وجود دارد و نتایج گروه اصلی و مورد آزمایش با این گروه مقایسه میشود) ۲۸ درصد بود.

کتوژنیک و مضرات ان برای سلامتی:

1-عوارض جانبی کمبود الکترولیت‌ها، تهوع و دستگاه گوارش در کتوژنیک

 بیشتر عوارض جانبی که برای کتوژنیک گفته میشود از مطالعاتی است که روی کودکان مبتلا به صرع انجام شده که میزان متفاوتی از عوارض جانبی را نشان می دهند از سنگ های صفراوی و افزایش آنزیم های کبدی تا افزایش مکرر لیپیدها و ناراحتی های دستگاه گوارش؛ برخی از این موارد مانند تهوع و استفراغ ممکن است در اوایل رژیم شایع‌تر باشد زیرا بدن شما در حال سازگاری با سطوح بالاتر کتون است که در برخی به صورت بوی بد دهان نیز نمود پیدا می‌کند.

 برخی از الکترولیت ها مخصوصاً کلسیم، منیزیم، سدیم و پتاسیم می توانند در رژیم غذایی کتوژنیک کمتر یافت شوند اگر شما در این موارد کمبود دارید با مصرف مکمل ها یا انتخاب مواد غذایی مناسب تر بر اساس نیازتان می‌توانید این عوارض را کاهش دهید.

 چندین بیماری نیز وجود دارد که کتوژنیک برای آنها کاملا ممنوع شده است مثل بیماری پروفیری و یا نقص های ژنتیکی مانند نقص بتا اکسیداسیون اسیدهای چرب و برخی از شرایط که تحقیقات زیادی هنوز در مورد آنها نشده و شرایط حساسی دارند بهتر است احتیاط رعایت شود مانند بارداری

2- رژیم کتوژنیک و سلامت روده و سیستم ایمنی بدن و برخی ملاحظات

چندین دلیل وجود دارد که برخی با رژیم‌های کم‌کربوهیدرات مانند کتوژنیک مخالفت می‌کنند که هنوز شواهد و تحقیقات علمی آنها را تایید نکرده است که ما در ادامه آنها را بررسی می کنیم.

1.  یکی از این ایرادها این است که کمبود کربوهیدرات برای سلامت روده‌ها و سیستم ایمنی بدن مضر میباشد. به نظر نمی رسد که این فرضیات در مطالعات اثبات شده باشد و مطالعات بررسی شده علمی اغلب یک اثر خنثی ویا بی ضرر برای سلامت روده‌ها را نشان می‌دهد؛ اما تفاوت‌هایی هم در برخی مطالعات وجود داشته که نتیجه گیری قطعی را کمی سخت می کند متخصصان یافته اند که در کودکان مبتلا به صرع رژیم کتوژنیک باعث شده سطح برخی باکتری های مفید روده کاهش یابد با این وجود مشخص نیست که این کاهش باکتری های مفید برای سلامتی مضر است یا خیر.
2. با وجود اینکه کتو به عنوان یک استراتژی مفید برای کاهش وزن و پیشگیری از دیابت پیشنهاد شده است اما برخی از محققان به دلیل اینکه هنوز تحقیقات علمی بلند مدت روی کتوژنیک کم است گرفتن رژیم های متعادل‌تر یا کم کربوهیدرات مانند مصرف ۱۰۰ تا ۱۵۰ گرم کربوهیدرات در روز را توصیه می‌کنند. البته این به هیچ وجه این معنا را نمی دهد کتوژنیک ایمن نیست، صرفاً برخی محققان برای ایمنی بیشتر در بلندمدت این توصیه را می کنند.
3.  این تصور وجود دارد که در رژیم کتوژنیک مصرف ریز مغذی ها کم است که لزوماً درست نیست زیرا رژیم کتوژنیکی که درست چیده شده است مانند هر رژیم دیگری می تواند تمام نیازهای ریزمغذی‌ها را برآورده کند. توجه کنید که رژیم کتوژنیکی که در آن مصرف گوشت قرمز به صورت دائمی و بسیار زیاد است می‌تواند در افرادی که به طور ژنتیکی مستعد هستند باعث اضافه بار آهن شود. 

تاثیر رژیم کتوژنیک بر سیری و اشتها

 در اکثر تحقیقات علمی نشان داده شده است که رژیم کتوژنیک می‌تواند باعث کاهش اشتها و افزایش سیری شود که این مزیت بزرگی برای ماندن در رژیم، کاهش کالری بیشتر و در نتیجه لاغری بیشتر و بیشتر است که مهمترین دلیل این اتفاق این است که تعویض کربوهیدرات با پروتئین باعث سیری بیشتری می شود به نظر می‌رسد دلیل دیگر این افزایش سیری، کتون بادی ها باشد هرچند که هنوز به طور قطعی ثابت نشده اما گویا افزایش کتون‌ها که در رژیم کتوژنیک اتفاق می‌افتد، گرسنگی را به تعویق می‌اندازد.

 تاثیر کتوژنیک بر چربی ها، کاهش وزن، توده عضلانی و آب بدن

 تاثیر کتوژنیک در کاهش وزن (چربی بدن)

 دو نوع مطالعه در مورد تاثیر کتوژنیک در کاهش چربی بدن وجود دارد: نوع اول به "مطالعات زندگی آزاد" معروف هستند، که در آن افراد به دو گروه تقسیم می شوند که یک گروه با رژیم کتوژنیک و گروه دیگر رژیم غیر کتوژنیک؛ و سپس بعد از مدتی کاهش چربی هر دو گروه مقایسه می‌شود

 نوع دوم را "مطالعات متابولیک" می گویند که در آن افراد مانند حالت قبل به دو گروه تقسیم می شوند؛ اما در بخشی مخصوص تمام شرایط متابولیک افراد با ابزارهای پیشرفته به صورت ویژه کنترل می شود. نوع اول میتواند بسیار طولانی‌تر باشد اما اینکه رژیم توسط محققان به طور کامل کنترل نمی شود می‌تواند نتایج را کمتر قابل اعتماد کند؛ از طرفی هم مطالعات زندگی آزاد بهتر می‌تواند شرایط زندگی واقعی را منعکس کند.

 مطالعات نوع دوم کاهش چربی یکسانی را در مدت دو تا چهار هفته بین دو گروه کتوژنیک و غیر کتوژنیک نشان می دهد که البته نتیجه قابل انتظاری است چرا که در شرایط کالری برابر کاهش وزن با انواع رژیم های یکسان است؛ اما مزیت بسیار مهم کتوژنیک این است که با افزایش سیری باعث میشود کاهش کالری برای شما آسان تر و در نتیجه کاهش چربی بیشتری را تجربه کنید.

 مطالعات نوع اول نشان میدهند کاهش چربی، کمی در گروه کتوژنیک بیشتر از گروه دیگر بوده است.

تاثیر کتوژنیک بر  توده عضلانی

 در مطالعات و تحقیقات که ترکیب رژیم کتوژنیک و ورزش را با رژیم غیر کتوژنیک و ورزش را مقایسه کرده است، نتایج متفاوتی ایجاد شده است. با وجود اینکه بیشتر مطالعات نشان دادند که گروه‌های غیر کتوژنیک بهتر توانستند توده عضلانی خود را حفظ کنند اما به نظر می‌رسد این یک اشتباه در اندازه گیری است(یعنی در مطالعات اشتباهی سهوی شده است) دلیل این اتفاق این است که در رژیم کتوژنیک، کاهش آب به طور محسوسی بیشتر از رژیم های دیگر است که هنگام اندازه گیری توده بدون چربی(وزن عضلات و آب، بدون در نظر گرفتن چربی) این آب ذخیره شده به عنوان توده بدون چربی اندازه گیری میشود یعنی در اندازه گیری ها وقتی وزن چربی بدن را از کل وزن بدن کم میکنند در گروه غیر کتوژنیک به دلیل وجود آب بیشتر، این عدد بیشتر بوده است.

اما به هر حال با در نظر گرفتن مجموع مطالعات باید گفت رژیم کتوژنیک برای فاز حجم یا رشد عضلانی  مناسب نیست ولی در فاز کات ی کاهش چربی و وزن، میتواند مانند رژیم های دیگر عضلات را حفظ کند(در کنار تمرین مقاومتی)

 تاثیر کتوژنیک بر آب بدن

 کاهش وزن اولیه که در روزهای اول یا هفته اول اتفاق می‌افتد به دلیل کاهش چربی نیست بیشتر به دلیل کاهش آب بدن و گلیکوژن(گلوکز ذخیره شده در کبد و عضلات) ذخیره شده است چرا که اغلب افراد در همان روزهای اول وزن زیادی را از دست می‌دهند که کاهش این میزان از وزن بدن فقط از چربی در این مدت چند روزه، تنها در شرایط سخت و کالری منفی شدید اتفاق می‌افتد؛ و این کاهش وزن اولیه کاملا به خاطر کاهش چربی نیست. وقتی شما مصرف کربوهیدرات را به حداقل می رسانید در وهله اول از گلیکوژن( گلوکز ذخیره شده در کبد) استفاده می کنید از آنجا که هر گرم گلیکوژن با ۲.۴ گرم آب همراه است، با محاسبه وزن کبد و گلیکوژن ذخیره شده در آن، تقریباً کاهش وزن ۲ تا ۳ کیلوگرم یا حتی در برخی موارد بیشتر از وزن شما در ابتدای رژیم از گلیکوژن و آب ذخیره شده است.