چه تفاوتی بین تمرین و مصرف مکمل افراد دارویی و نچرال وجود دارد؟ 

در این مقاله به بررسی مطالعه‌ای می‌پردازیم که از بدنسازان حرفه‌ای (مسابقه‌ای) با دارو و بی‌دارو در مورد نوع تمرین آنها سوال می‌پرسد و اطلاعات خوبی را به طور تجربی به ما منتقل می‌کند.

توجه کنید که مطالب عنوان شده در این مقاله به هیچ وجه به این معنا نیست که ما یا علم آنها را تأیید می‌کند یا به عبارت دیگر بهترین و بهینه‌ترین نوع تمرین است بلکه از این جهت مهم است که ما را با دنیای آنها آشنا می‌کند و به ما می‌گوید که بدنسازان حرفه‌ای مختلف و موفق چگونه تمرین می‌کنند و از چه تکنیک‌هایی استفاده می‌کنند توجه کنید با اینکه این تجربیات شخصی است و قابل تعمیم نیست چون علم آن را تأیید نکرده ولی به قول جیم ران:  «موفقیت نشانه‌هایی به جا می‌گذارد» 

در ادامه ما ابتدا به بررسی مطالعه می‌پردازیم سپس آن را تفسیر و تحلیل می‌کنیم.

   ۱.بدنسازان دارویی و نچرال حرفه‌ای چگونه تمرین می‌کنند؟

این تحقیق بر روی ۱۸۷ بدنساز حرفه‌ای انجام شد که ۴۰ نفر آنها از داروها یا استروئیدها استفاده می‌کردند و ۱۴۷ نفر به صورت نچرال و بدون دارو بودند. افرادی که بالای ۱۸ سال سن داشتند و حداقل در یک مسابقه‌ی پرورش اندام شرکت کرده بودند. از افراد ۲۸ تا سوال پرسیده شد که شامل نوع تمرینات با وزنه‌ی آن‌ها با تمرینات هوازی و مکمل‌ها و داروهای مورد استفاده بود که آنها هم در دوران پیش از مسابقه و هم در دوران کات موارد را بیان می‌کردند.

جدول زیر تمام نتایج حاصل از تمرینات و تفاوت بدنسازان دارویی و نچرال را هم در هوازی و هم بدنسازی به طور خلاصه بیان می‌کند.

حجم تمرین در افراد دارویی و نچرال:

بدنسازان استروئیدی به طور قابل توجهی از تعداد ست‌های بیشتری برای هر گروه عضلانی استفاده می‌کرد (۴۰-۲۰ ست در مقابل ۲۴-۱۲ ست) 

دوره‌بندی در بدنسازان دارویی و نچرال:

تنها ۵۰ درصد از بدنسازان دارویی از دوره‌بندی استفاده می‌کردند در حالی که ۷۱.۴ درصد ورزشکاران نچرال از دوره‌بندی استفاده می‌کردند. (اگر نمی‌دانید دوره بندی چیست به یکی از کامل‌ترین مقالات دنیا در این مورد که در فیت و تن قرار دادیم رجوع کنید) 

تکنیک‌های استفاده شده در ورزشکاران دارویی و نچرال:

همانطور که در تصویر زیر می‌بینید بدنسازان دارویی به میزان کمی بیشتر از تکنیک‌های پیشرفته در تمرینات خود استفاده می‌کردند. (۹۷.۵ درصد در مقابل ۸۹.۱ درصد)

تعداد تکرارها و زمان استراحت بین ست‌ها در افراد دارویی و طبیعی:

همانطور که در تصویر زیر می‌بینید بدنسازان دارویی از تعداد تکرارهای بالاتری استفاده می‌کنند به نحوی که تنها ۵ درصد آنها در محدوده ۶-۱ تکرار در هر ست هستند همچنین بدنسازان دارویی از زمان کمتری برای استراحت بین ست‌ها استفاده می‌کنند در تصویر پایین زمان استراحت و تعداد تکرار انتخاب شده توسط افراد را می‌بینید مثلاً بالای ۵۰ درصد افراد با تعداد تکرار بین ۱۲-۱۰ تمرین می‌کنند و حدوداً ۵۵ درصد از بدنسازان دارویی بین هر ست حدود ۱۲۰-۶۰ ثانیه استراحت می‌کنند.

تمرینات هوازی در بدنسازان حرفه‌ای دارویی و نچرال:

همانطور که در تصویر زیر می‌بینید بدنسازان دارویی در خارج از فصل ۶۵ درصد و بدنسازان نچرال ۶۰ درصد هوازی کار می‌کنند و در مرحله‌ی قبل از مسابقه بدنسازان دارویی ۹۲.۵ درصد و طبیعی ۸۹.۸ درصد ورزش هوازی انجام می‌دادند.

مکمل‌ها و داروهای استفاده شده در بدنسازان دارویی و طبیعی:

بدنسازان دارویی از داروهای زیر برای آمادگی استفاده می‌کنند که به ترتیب تستوسترون (۸۵.۰٪)، دروستانولون پروپیونات (۵۷.۵٪) ، استانوزولول(۴۷.۵٪) ، ترنبولون استات (۴۵٪) بولدنون آندسلیات (۴۲.۵٪)، اکساندرولون (۳۷.۵٪)، کلنبوترول (۳۷.۵٪)، ناندرولون و کانوات (۳۲.۵٪) و متنولون آنانتات (۲۰٪)

همچنین آ‌ن‌ها بیشتر از اسید آمینه‌های ضروری و شاخه‌دار کوآنزیم Q10 و مکمل HMB استفاده می‌کردند. در حالی که بدنسازان طبیعی تمایل به مصرف کراتین و کافئین داشتند.(عکس زیر مکمل‌های مورد استفاده را نشان) 

در ادامه به تحلیل و تفسیر مطالعه پیش رو می‌پردازیم:

   ۲.بررسی تمرینات حرفه‌ای دارویی و نچرال

در حالی که به طور قطعی ثابت شده که استروئیدهای آنابولیک به طور چشمگیری توده‌ی عضلانی را با تمرینات با (مقاومتی) افزایش می‌دهد یک فرض و ادعای دیگر این است که بدنسازان دارویی و استروئیدی می‌توانند در مقایسه با بدنسازان نچرال تمرینات سخت‌تر و بیشتری انجام دهند و به راحتی از آن ریکاوری شوند و نهایتاً از فواید تمرین سخت‌تر بهره‌مند شوند.

در تأیید گفته‌ی بالا همانطور که در مطالعه دیدیم بدنسازان دارویی به طور میانگین دو برابر حجم تمرین (تعداد ست) بیشتری در هر گروه عضلانی داشتند و از طرفی آنها از تکنیک‌های بیشتری استفاده می‌کردند که هر ست را به مراتب سخت‌تر نیز می‌کرد.

در واقع شواهدی نیز از مدل‌های حیوانی وجود دارد که نشان می‌دهد استروئیدهای آنابولیک می‌تواند روند بهبودی را پس از آسیب عضلانی تسریع کند. به هر حال از آنجا که تحقیقات بر روی استروئیدها به دلیل عوارض جانبی شدید و هم از لحاظ اخلاقی و هم قانونی به ندرت انجام می‌شود برای همین نمی‌توان قطعی نظر داد ولی همچنان هیچ مدرکی هم نیست که این موضوع را رد کند که استروئیدها و داروهای استفاده شده در بدنسازی، نمی‌تواند روند ریکاوری را نیز تسریع کند.

توجه کنید از یافته‌های این نظرسنجی نمی‌توان نتیجه‌گیری کرد که حجم دو برابر خوب است نه در مورد حجم، بلکه در مورد تمام گزارشات، همانطور که گفتیم این مقاله صرفاً ما را با تجربیات آنها آشنا می‌کند.

اگر بخواهیم در مورد رفتار و شخصیت آنها نیز صحبت کنیم به عنوان کسی که با بدنسازان زیادی در ارتباط بوده ام و آن‌ها را مربیگری کرده ام(از تیم فیت و تن)، به طور کلی بدنسازان کمی افراطی‌تر از سایر ورزشکاران هستند.اهداف آن‌ها افراطی‌تر است بنابراین روش رسیدن به آن نیز افراطی‌تر است. درسته که مقاله‌ی علمی برای اثبات این صحبت‌ها وجود ندارد ولی به نظر نسبتا بدیهی است که این موضوع در مورد بدنسازان حرفه‌ای هم طبیعی و هم دارویی صدق می‌کند.

اگر یک قدم جلوتر برویم، به این نتیجه می‌رسیم که بدنسازان دارویی ریسک‌پذیرتر هستند و احتمالاً شخصیت افراطی‌تری نیز دارند به هر حال این موضوع نیز به صورت تجربی است و هنوز مطالعه‌ای روی آن انجام نشده و احتمال اشتباه بودن نیز وجود دارد.

پس می‌توان گفت توانایی که داروها به این افراد می‌دهد در کنار شخصیت آن‌ها باعث بسیاری از تفاوت‌ها می‌شود مانند انتخاب ۴۰ ست برای یک گروه عضلانی که عدد به شدت بزرگی است.

همچنین بدنسازان دارویی زمان کمتری برای گرفتن رژیم در نظر می‌گیرند چرا که همانطور که استروئیدها توانایی بالایی در عضله سازی به آن‌ها می‌دهد در نگهداری و حفظ عضلات در حین رژیم نیز به آنها کمک می‌کند و احتمالاً به همین دلیل نیز است که بدنسازان دارویی گزارش کردند که هوازی بیشتر و با شدت بالاتری انجام می‌دهند.

تفاوت دیگر بین افراد نچرال و دارویی استفاده از مکمل‌های متفاوت است. بدنسازان دارویی تمایل زیادی به مصرف مکمل QI10 یا کوآنزیم دارند که گفته می‌شود برای کبد و آنزیم‌های گوارشی مناسب است.همچنین می‌تواند فشار خون، تری گلیسیرید و LDL را کاهش دهد ممکن است خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی را کاهش دهد. با توجه به فواید گفته شده فکر می‌کنیم دلیل استفاده از آن نیز واضح باشد چرا که استروئیدهای آنابولیک بر اساس نوع و میزان مصرف آن دارای عوارض جانبی زیادی از جمله آسیب کبدی است.

دیگر مکملی که افراد استروئیدی تمایل بالایی به مصرف داشتند HMB و مکمل‌های آمینو اسیدهای شاخدار و آمینو اسیدهای ضروری مانند BCAA است که در دهه‌ی گذشته به شدت مورد توجه قرار گرفته و به شدت توسط بدنسازان استفاده می‌شود، با این حال علی رغم تبلیغات گسترده تحقیقات به طور مداوم نشان داده که هیچ یک از این مکمل‌ها فایده‌ای ندارد به عنوان مثال HMB در متاآنالیزی که اخیر منتشر شد هیچ اثری بر توده‌ی عضلانی و توده ی چربی نداشت

ما نمی‌خواهیم که در این مقاله ثابت کنیم چرا اشتباه می‌کنند چرایی درستی و غلطی این موضوعات را در مقالات جداگانه به طور کامل بررسی کرده‌ایم در اینجا قصد داریم به این سوال پاسخ دهیم که چرا بدنسازان استروئیدی تمایل به مصرف مکمل‌های بی‌فایده دارند؟

دلیل این اتفاق احتمالاً این است که بدنسازان دارویی اطلاعات خود را از منابع مختلف که بعضاً غلط و بعضاً درست هستند دریافت می‌کنند در حالی که بدنسازان نچرال به انبوهی از تحقیقات علمی در هر زمینه‌ای دسترسی دارند و می‌توانند به درستی تصمیم بگیرند.

استفاده از داروهای استروئیدی به دلیل ممنوعیت‌های قانونی و دیدگاه‌های اخلاقی منفی رایج جامعه در مورد آن‌ها به دلیل دوپینگ بودن و همچنین عوارض جانبی و خطرات سلامتی آن‌ها، اغلب شدیداً نکوهش می‌شود و این باعث می‌شود که بدنسازان حرفه‌ای استروئیدی، اغلب به موضوعات مربوط به بدنسازی تردید دارند بنابراین سعی می‌کنند با مطالعه مستقیم کتب با مفاهیم مربوطه درگیر شوند و به نتیجه‌گیری برسند و یا در حالت دیگر از تجربیات مربیان خود که مطرح‌تر هستند استفاده کنند که این‌ها منجر به باور به اطلاعات غلط می‌شود.

فکر می‌کنم ما تمام ابعاد این مطالعه را بررسی و تفسیر کردیم در ادامه به خلاصه و نتیجه‌گیری کلی مطالب گفته شده می‌پردازیم. 

خلاصه مباحث: