اگر عوارض جانبی کراتین را در گوگل جستجو کنید، طیف وسیعی از نتایج ظاهر می شود: گرفتگی عضلانی، مشکلات کلیوی، مشکلات کبدی، کم آبی بدن ،افزایش وزن و علائم گوارشی از عوارضی است که اغلب در مورد مصرف کراتین گفته می‌شود؛ خوشبختانه در مورد اثرات کراتین تا امروز چند صد مطالعه و آزمایش انجام شده که برخی از این آزمایش ها تا ۵ سال طول کشیده بنابراین ما در مورد اینکه کراتین چه اثراتی می تواند داشته باشد می‌توانیم با استناد به آزمایش ها به راحتی به یک نتیجه برسیم.

مضرات کراتین برای کبد و کلیه:

با وجود تبدیل های کراتین، نگرانی‌های کبد و کلیه میتواند اندکی منطقی است. کبد و کلیه در تولید کراتین و پاکسازی تبدیل های کراتین نقش دارند که در تحقیقات تغییرات کوچکی در «نشانگرهای بررسی کبد و کلیه» دیده شده. با این حال، آزمایشات دقیق تراز عملکرد اندام ها، بارها و بارها نشان داده اند که مصرف مکمل کراتین در افراد سالم هیچ آسیبی نداشته است.

به عنوان مثال، در مطالعات گزارش شده که مصرف کراتین باعث افزایش کراتینین سرمی میشود. کراتینین یک محصول تجزیه کراتین است و از آن به عنوان یک نشانگر یا معیار برای سلامت کلیه استفاده می‌کنند. اگر کراتینین سرم بالا باشد به عنوان نشانه هایی از مشکل در کبد در نظر می‌گیرند اما نکته‌ای که بسیار مهم است این است که بالا بودن کراتینین خون زمانی نشانه مشکل در کلیه است که شما مصرف بالای کراتین از طریق مکمل ندارید و در این حالت اگر کراتینین بالا باشد به عنوان یک مشکل در نظر گرفته می شود . اما وقتی شما مکمل کراتین مصرف می کنید ،بالا بودن کراتینین کاملاً طبیعی است و در این وضعیت به عنوان یک نشانه در نظر گرفته نمی‌شود. هنگامی که عوارض کراتین بر کلیه و کبد مورد بررسی قرار می‌گیرد ارزیابی مقالات مکرراً نشان داده اند  که مصرف مکمل کراتین هیچی ضرری بر کلیه و کبد افراد سالم ندارد.

 بیشتر عوارض جانبی کراتین که در مورد آن صحبت می‌شود مربوط به گزارش های موردی و فردی است، که بعد از این گزارشات تکی و موردی، «کراتین »به طور عجولانه ای سرزنش می شود.
 به عنوان یک مثال عالی از یک گزارش موردی ،گفته شد یک فرد  بعد از مصرف کراتین دچار «رابدومیولیز» شد که می تواند منجر به نارسایی کلیه شود،  بعد از این گزارش نویسندگان آن به قدری ابتلا به رابدومیولیز بعد از مصرف کراتین را جدی می دانستند که کراتین را به عنوان یک عامل به طور مستقیم درعنوان مقاله نام بردند .با این حال باید بگوییم که کراتین در صدها مقاله و توسط هزاران فرد مصرف شده و مورد مطالعه قرار گرفته و در هیچ یک از این افراد ابتلا به رابدومیولیز گزارش نشده.
 وقتی فرد را به طور کامل بررسی می کنیم می بینیم که فرد قبل از گزارش داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی وریدی دریافت کرده بود و همچنین تحت عمل جراحی قرار گرفته بود که همگی دلایل قابل قبول برای ابتلا به رابدومیولیز هستند.

خلاصه و نتیجه گیری(1):

آیا  کراتین بر کم آبی بدن تاثیر منفی دارد ؟(هیدراتاسیون)

 وقتی راجع به کم آبی بدن و «هیدراتاسیون»(فرآیند جذب آب یا مایعات دیگر در بدن) با کراتین صحبت می شود می بینیم که همان مطالعات موردی که در بحث قبل گفتیم دلیل طرح کردن این موضوع است. 

چندین مطالعه تحقیقاتی تایید کرده‌اند که کراتین تاثیر منفی بر «هیدراتاسیون»، «گرفتگی عضلات» یا «آسیب عضلانی» ندارد .در واقع حتی مطالعات زیادی هم هستند که نشان می دهند مکمل کراتین برای کاهش کم آبی ،گرفتگی عضلات و آسیب ها به بازیکن های فوتبالی که در سطح مسابقه ای هستند کمک می کند. این موضوع که کراتین باعث کم آبی بدن می‌شود، موضوع خیلی عجیبی است زیرا همانطور که در موضوع مکانیزم عملکرد کراتین گفتیم کراتین آب درون سلولی و کل بدن را افزایش می دهد و مطالعات زیادی این را تایید می‌کنند و روی  این موضوع اطمینان بالایی وجود دارد ،پس کراتین نه تنها در این موارد عوارض ندارد بلکه می‌تواند وضعیت آبرسانی یا هیدراتاسیون را افزایش دهد و همچنین پاسخ های بدن برای تنظیم گرما حین ورزش بهبود ببخشد.

 تاثیر کراتین بر ریزش مو: 

 اگر شما هم شنیده اید که کراتین باعث ریزش مو می شود باید بگویم که یک مطالعه وجود دارد که  ارتباط آن را نشان داده است که ما میخواهیم این مطالعه را به طور کامل بررسی کنیم و در انتها نیز نتیجه گیری کنیم.

یک مطالعه در سال ۲۰۰۹ بر روی ورزشکاران راگبی که ۱۸ یا ۱۹ سال سن داشتند انجام شد، روش مصرف کراتین به صورت یک هفته بارگیری و نهایتاً دو هفته تداوم مصرف( فاز نگهداری) بود؛ که می‌توان گفت در مجموع سه هفته کراتین مصرف شد، این مطالعه تاثیر کراتین  بر سطح آندروژن خون در این افراد را بررسی کرد قبل از این مطالعه تحقیقاتی بوده اند که تاثیر کراتین بر سطح تستوسترون را بررسی کردند که اکثریت آنها هیچ اثر قابل توجهی پیدا نکردند ،جالب است که در این مطالعه هم هیچ اثری از تغییر تستوسترون مشاهده نشد اما افزایش قابل توجهی در سطح دی هیدرو تستوسترون (DHT ) مشاهده شد که چندین برابر قویتر از تستوسترون است و نمی‌توان از تاثیر آن بر ریزش مو چشم‌ پوشی کرد چراکه «دی هیدروتستوسترون» یا (DHT) به گیرنده های فولیکول مو متصل می شود و در نتیجه ریزش مو از طریق کوچک سازی فولیکول افزایش می یابد. پس می توان گفت که DHT در ریزش موی مردان تاثیر دارد. دی هیدروتستوسترون از طریق تبدیل تستوسترون توسط آنزیم «۵ آلفا ردوکتاز» به وجود می‌آید. اما برویم مطالعه را بررسی کنیم تا بهتر بتوانیم در مورد تاثیر ریزش مو توسط کراتین نتیجه گیری کنیم.

در این مطالعه افراد در مرحله اول دارونما دریافت کردند( در اکثر آزمایش ها افرادی وجود دارند که دارونما دریافت می‌کنند و به آنها گروه کنترل گفته می شود ،دلیل این کار این است که اثرات ذهنی مصرف داروی اصلی از بین برود نکته‌ای که وجود دارد هیچ کدام از افراد نمی دانند که کدام دارونما است و کدام دارو) که نتایج مصرف دارونما بر روی DHT یا هیدرو تستوسترون به این صورت بود که در گروه دارونما در هفت روز اول سطح DHT از 1.26 به 1.09 نانومول در لیتر رسید و بعد از 21 روز به 1.06 نانومول کاهش یافت . بعداز این مرحله همان  افراد مجدد تحت ازمایش قرار گرفتند این بار به آن ، کراتین داده شد، نه دارونما، قبل از مصرف کراتین سطح DHT افراد به طور میانگین 0.98 نانومول در لیتر بود که بعد از هفت روز مصرف کراتین به 1.53  افزایش یافت و بعد از ۲۱ روز مجدد کمی کاهش پیدا کرد و به 1.38  رسید. نکته مهمی که در مورد DHT, یا دی هیدروتستوسترون باید بدانید این است که تا مقدار 3 تا 3.5 نانومول در لیتر آن طبیعی در نظر گرفته می شود که در این مطالعه از این مقدار فراتر نرفت.

اما چه مواردی در این مطالعه قابل توجه است که باید برای نتیجه گیری کلی در نظر گرفته شوند؟

• نکته قابل توجه اول این است که سطوح DHT در تمام مراحل آزمایش ناپایدار بود ، به عنوان مثال در مرحله اول که شرکت کنندگان از دارونما استفاده کردن نباید کاهش یا افزایش قابل توجهی با مصرف دارونما پیدا می‌کردند که دیدیم این گونه نبود و افراد از سطوح پایه 1.26به 1.06 رسید یعنی دو دهم کاهش پیدا کردند که نباید این اتفاق می‌افتاد همچنین سطح پایه DHT بین مرحله اول و دوم بسیار متفاوت است، در مرحله اول سطح پایه افراد 1.26 است ولی در مرحله دوم سطح پایه 0.98 است که حدود ۳. مول بین آنها تفاوت وجود دارد که باعث می‌شود افزایش DHT با مصرف کراتین با شک همراه شود.
• نکته دومی که در این مطالعه باید به آن توجه کرد این است: ورزش چه به صورت سبک و چه به صورت سنگین باعث افزایش سطح DHT مردانه می شود برای همین می توان افزایش سطوح DHT توسط کراتین را به اقزایش شدت کراتین که بعد از مصرف کراتین اتفاق میوفتد ربط داد.

نتیجه گیری(2):